Rozdział 1

Rozdział 1

Mike zerknął na zegarek. Dochodziła 13:00. Musiał się ogarnąć żeby zdążył na spotkanie z przyjaciółmi. Osiemnastolatek wyszedł z domu i poszedł do skate parku. Gdy doszedł na miejsce, czekali już na niego Kelly, Sandra i Peter. Byli jego najlepszymi przyjaciółmi i znał się z nimi już od piaskownicy. Byli jego rówieśnikami i świetnie się czuli w swoim towarzystwie.

- Hej – przywitał się Mike.

- Siemka – odparł Peter.

- Cześć – powiedziały razem Kelly i Sandra i zaśmiały się. Były nierozłączne i bardzo ze sobą zżyte.

- Co powiecie na mały meczyk siatkówki? - spytał Mike.

- Ok, a jakie składy? - odparł Pit.

- Może chłopaki kontra dziewczyny, co wy na to?

Wszyscy się zgodzili i zaczął się mecz. Pierwszy set 26:24 dla chłopców, a drugi 25:23 dla dziewczyn. Trzeciego seta wygrali chłopcy i z okrzykiem radości z ich strony skończyła się gra. Zmęczeni i trochę …. spoceni, poszli do kawiarni na kawę i lody. Usiedli do stołu i wygłodniali zaczęli posiłek. Wszyscy chwycili kubki i zaczęli pić. Po chwili zaczęła się rozmowa.

- I co, jak zawsze przegrana dziewczęta. - Skomentował Peter.

- Phi, też mi wygrana. Oszukiwaliście jak zawsze. - Skwitowała Sandra.

- Tia, każda wymówka jest dobra. A ty co o tym myślisz Kelly?

- Jak to co myślę, dałyśmy wam fory. Zresztą jak zawsze. - Odpowiedziała dziewczyna.

Mike spojrzał na zegar ścienny i wciągnął głośno powietrze:

- Jezu, już 20:00, muszę lecieć.

- My chyba też będziemy się zbierać. - odpowiedziała Kelly.

I wyszli z kawiarni, pożegnali się i poszli do swoich domów.

                                                                              * 

Mike i Peter poszli razem, ponieważ byli sąsiadami. W końcu wywiązała się rozmowa.

- Słuchaj, chciałbym ci coś powiedzieć, ale obiecaj mi że nie będziesz się śmiał. - powiedział Mike.

- Spoko, dobrze wiesz że możesz na mnie polegać. - odpowiedział Peter.

- Jak mówię żebyś się nie śmiał mam na myśli poważne podejście do sytuacji i nie rozgadywanie tego komu tylko popadnie, jasne?

- No dobra, dobra, zrozumiałem, już jestem poważny.

- Ok. Już dawno zbieram się żeby to komuś powiedzieć. Od paru tygodni mam dziwne sny. Są w nich jacyś rycerze, demony i dziwne postacie w kolorowych pelerynach. Wiem że to wydaje się być dziwne i śmieszne, ale te sny są takie realistyczne i …

Nie dokończył, ponieważ przerwało mu donośne kwiknięcie. Spojrzał w bok i zobaczył Petera zwijającego się ze śmiechu na chodniku.

- Stary, nie wiem co ty bierzesz, ale zmień dilera albo zmniejsz dawkę. - Powiedział Pit dusząc się ze śmiechu.

- Nie ma co, naprawdę śmieszne. - skomentował Mike.

Tak naprawdę nie dziwiło go zachowanie przyjaciela, bo na pewno sam gdyby usłyszał taką historię, to śmiałby się w głos. W końcu doszli do swoich domów i pożegnali się.

                                                                         *

Kolejny dzień i kolejna nieprzespana noc. Mike umył się spakował, zjadł śniadanie i jak zawsze ruszył do szkoły. Jak zwykle, przy bramie czekał już na niego Peter. Mike zauważył jednak pewną zmianę. Zawsze roześmiany, pogodny i pełen chęci do życia chłopak był markotny i niewyspany.

- Chłopie, z pociągiem się zderzyłeś czy co? - zażartował Mike.

- Weź się odwal. - powiedział zdenerwowany Pit.

- Nie no serio co się stało.

- Pamiętasz jak mi opowiadałeś o tym twoim śnie?

- Nie no jak znowu chcesz się ze mnie nabijać to sobie odpuść.

- Nie chcę, po prostu tej nocy też mi się to śniło i jestem trochę zdołowany.

- To pewnie dlatego, że o tym myślałeś. To nic dziwnego, ale lepiej chodźmy już bo spóźnimy się do szkoły.

Poszli więc do szkoły, a ponieważ był to kwiecień wszyscy uczniowie czekali na lekcje na placu szkolnym. Chłopcy od razu zobaczyli swoje koleżanki i podeszli do nich.

- Jak tam? - Zapytał Mike.

- A tam nic ciekawego. - Powiedziała Kelly.

- Jakoś bez przekonania to mówisz – Odparł w trochę lepszym humorze Peter.

- Po prostu miałyśmy dziwną sytuację. Miałyśmy taki sam sen, który był trochę dziwny.

- O czarodziejach i dziwnych stworach? - zapytał Mike

- Skąd wiedziałeś?

- O cholera. - Zaklął Pit

Wtedy zadzwonił dzwonek i cała czwórka udała się na lekcję historii. Nauczyciel tłumaczył temat, jednak czwórka przyjaciół nie była zainteresowana lekcją. Zamiast tego kartka przechodziła między ich rękami i każdy coś dopisywał.

- Yhm yhm – odchrząknął nauczyciel – Mógłbym zobaczyć tę karteczkę.

- To nic takiego, to notatki z lekcji. - Powiedział zdenerwowany Mike.

Nauczyciel jednak zabrał kartkę, a jego oczy biegły z każdą linijką coraz szybciej.

- Dziś skończycie lekcje wcześniej. - Powiedział nauczyciel. - A wasza czwórka zostanie.